Διάφορες προσεγγίσεις για τις εκλογές (3)

Η δυναμική του λαού μπορεί ενίοτε να αναστέλλεται, αλλά δεν ακυρώνεται...

sibilla

Το μεγάλο στοίχημα

Του Παναγιώτη Ν. Κρητικού *

Ο τόπος μπήκε στην τελική ευθεία της προεκλογικής αντιπαράθεσης. Ήταν μια αντιπαράθεση υποσχέσεων, εντυπώσεων, προπαγανδιστικών συνθημάτων και ολιγότερο αντιπαράθεση ουσίας και πολιτικού ρεαλισμού. Εξαγγέλθηκαν προγράμματα, οτε μεν ευχάριστα, οτε δε δυσάρεστα με στόχο να αποσπάσουν την εμπιστοσύνη του εκλογικού σώματος.
Την Κυριακή, θα μιλήσει ο Λαός, του οποίου αυτή την στιγμή την κυρίαρχη κρίση δε μπορούμε να προδικάσουμε. Εκείνο όμως που δικαιούμεθα να εκτιμήσουμε από τώρα είναι ότι η επόμενη μέρα, η νέα περίοδος που αρχίζει την 5η Οκτωβρίου θα είναι μια άλλη μέρα και μια νέα περίοδος αρκετά δύσκολη, καθόλου αισιόδοξη, μια περίοδος η οποία θα απαιτήσει τη διαχείριση και την αντιμετώπιση όχι μόνο της κακής πορείας της οικονομίας, αλλά και τη διαχείριση των εθνικών μας θεμάτων σύμφωνα με την υπηρέτηση των εθνικών μας συμφερόντων.
Εδώ, δεν θα παραλείψω να αποκαλύψω εκείνο που αμέσως με την προκήρυξη των εκλογών, στις 2 Σεπτεμβρίου, επισήμανα σε πολιτική συζήτηση, ότι: η πρόωρη προκήρυξη των εκλογών δεν έγινε για την οικονομία, η οποία μόνο λαϊκή εντολή δεν απαιτούσε, αλλά για άλλους λόγους. Εδώ σταματώ, για να επισημάνω την ανάγκη ότι η επόμενη μέρα απαιτεί την συστράτευση όλων των δυνάμεων του Έθνους για την ανάσχεση της πορείας της οικονομίας της, αλλά κυρίως την από κοινού αντιμετώπιση των εθνικών μας θεμάτων, τα οποία θα τεθούν σε ασφυκτική ατζέντα.

Δεν περιμένω θαύματα από τη νέα κυβέρνηση στον τομέα της οικονομίας. Θα είμαι ευχαριστημένος αν η νέα κυβέρνηση σταματήσει τον οικονομικό κατήφορο. Και ο κατήφορος θα σταματήσει με την καταπολέμηση της διαφθοράς και της συναλλαγής με την περιστολή των περιττών, ανώφελων, πολυτελών και υπερπολυτελών δαπανών, δηλαδή της δημόσιας σπατάλης, σπατάλη στην οποία διαγκωνίστηκε ακόμα και η Βουλή και ασφαλώς με την άμβλυνση των οικονομικών και κοινωνικών ανισοτήτων, μια άμβλυνση η οποία στις δυσμενείς οικονομικές συνθήκες είναι και αναγκαία και εφικτή.
Όμως, όλα αυτά έχουν ως προϋπόθεση την αλλαγή νοοτροπίας εκείνων τους οποίους θα επιλέξει ο Λαός να τον κυβερνήσουν. Και όταν λέμε αλλαγή νοοτροπίας εννοούμε την αντικατάσταση της ιδιοκτησιακής αντίληψης της εξουσίας, με την διαχειριστική αντίληψη της περιουσίας του λαού. Αν δεν γίνει συνείδηση στους εκάστοτε κυβερνώντες ότι δεν είναι ιδιοκτήτες της εξουσίας αλλά εξουσιοδοτημένοι διαχειριστές της περιουσίας του λαού, τίποτα δεν πρόκειται να αλλάξει. Θα ανακυκλωθεί η αλαζονεία και κατά συνέπεια θα διευρυνθεί η κακοδαιμονία και θα βαθύνει ακόμα η παρακμή του τόπου. Η λαϊκή εντολή δεν είναι τίποτε άλλο παρά ένα πληρεξούσιο με το οποίο ο λαός εξουσιοδοτεί ένα κόμμα να διαχειριστεί την περιουσία του για μια τετραετία. Και το πληρεξούσιο αυτό το παραχωρεί επί τη βάσει του προγράμματος, δηλαδή των όρων με τους οποίους δηλώνει προεκλογικά το κόμμα ότι θα ασκήσει αυτή τη διαχείριση.
Συμβαίνει, όμως, σε αυτόν τον τόπο συχνά οι όροι αυτοί να παραβιάζονται από τον πληρεξούσιο-διαχειριστή, να γίνεται δηλαδή κακή χρήση του πληρεξουσίου, δηλαδή κατασπατάληση της περιουσίας του Λαού. Και ενώ ο λαός διαπιστώνει αυτήν την κακή διαχείριση, δεν έχει την δυνατότητα της μονομερούς ανάκλησης του πληρεξουσίου από τον επίορκο. Έτσι έφθασε στην πλήρη αναξιοπιστία του ο πολιτικός κόσμος, με συνακόλουθο την υπονόμευση του πολιτικού συστήματος. Αυτής της υπονόμευσης ηθικός αυτουργός είναι το πολιτικό προσωπικό.
Η επόμενη μέρα θα είναι μια άλλη μέρα, ιδιαίτερα κρίσιμη και καθοριστική για την πορεία του τόπου. Γιατί αν η κυβέρνηση η οποία θα προκύψει από τις εκλογές της 4ης Οκτωβρίου δεν είναι κυβέρνηση με αντίληψη πληρεξουσίου-διαχειριστή της περιουσίας του λαού, αλλά κυβέρνηση με ιδιοκτησιακή αντίληψη για την εξουσία, θα έχει θέσει σε δοκιμασία το πολιτικό σύστημα. Είναι η τελευταία ευκαιρία.
Αυτό είναι το μεγάλο στοίχημα για τη νέα κυβέρνηση. Και θα κερδηθεί το στοίχημα, αν η αντίληψη αυτή γίνει συνείδηση και πολιτική πρακτική σε όλα τα επίπεδα του κρατικού μηχανισμού, από τον Πρωθυπουργό και τους υπουργούς μέχρι τον τελευταίο κλητήρα της δημόσιας διοίκησης. Διαφορετικά, το στοίχημα θα χαθεί. Και τότε, θα ανοίξουν άλλοι δρόμοι για να μπουν αυτοτελώς νέες δυνάμεις στο πολιτικό προσκήνιο. Γιατί η δυναμική του λαού μπορεί ενίοτε να αναστέλλεται, αλλά δεν ακυρώνεται.

* Ο Παναγιώτης Ν. Κρητικός ήταν Αντ/ος της Βουλής και είναι Πρόεδρος του Πολιτικού και Κοινωνικού Συνδέσμου «Ο ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΖΟΡΜΠΑΣ»