Μια φανταστική ιστορία,

Η τελευταία πορεία...
από τον ΣΤΕΦΑΝΟ ΜΥΤΙΛΗΝΑΙΟ

Το "τυχαίο γεγονός" ήταν αναμενόμενο εδώ και καιρό... Όσοι γνώριζαν, ήξεραν ότι ήταν απλώς θέμα χρόνου να συμβεί εκείνο που δεν θα είχε συγχώρεση. Που δεν θα είχε παλινδρόμηση, δεν θα είχε άλλη υπομονή. Και να που έγινε...
Ήταν ξημερώματα όταν άρχισαν να χτυπούν τα τηλέφωνα και δεν μπορούσε κανείς πια να τα αγνοήσει. Σαν ένας νους, σαν μια απόφαση, όλοι κατέβηκαν στους δρόμους με μια θέληση: "ή αυτοί ή εμείς"!
Τα μπουλούκια που πορεύονταν προς το Κέντρο της πρωτεύουσας ήταν απ' όλους μας. Ξέραμε ότι δεν είχαμε άλλη επιλογή: "ή αυτοί ή εμείς...".
Η τελευταία ευκαιρία είχε μόλις εξαντληθεί μαζί με την περίοδο χάριτος. Η κυβέρνηση ακόμα κοιμόταν. Ο λαός είχε ξυπνήσει. Ένα πανό που ξεδιπλώθηκε έγραφε "ΟΧΙ ΣΤΗ ΜΙΖΕΡΙΑ", ένα άλλο απειλούσε: "ΤΑ ΟΝΕΙΡΑ ΜΑΣ ΕΦΙΑΛΤΕΣ ΣΑΣ". Ένας μαθητής έγραψε σε έναν τοίχο: "Γεννήθηκα εχθές, σήμερα ζω!".
Η Ευγενία, η λογίστρια, κρατούσε το μωρό της αγκαλιά. Ο Πέτρος, το φρικιό, ένα καδρόνι που είχε φυλάξει από τον Δεκέμβρη. Ο Δημοσθένης, ο δάσκαλος, προκηρύξεις που έγραψε πρόχειρα και τύπωσε στον εκτυπωτή του... Η Νίκη, η φοιτήτρια θεολογίας, μια σημαία σε ένα κοντάρι χωρίς σταυρό. Και έτσι τα μπουλούκια έγιναν διαδήλωση, μεγάλη σιωπηλή, δίχως συνθήματα, δίχως κραυγές, δίχως καθοδηγητές πορεύονταν προς εκεί που τους είχαν μάθει οι πατεράδες τους: στη Βουλή!
Απέναντι τους πρόχειρα στάθηκαν οι διμοιρίες των πραιτωριανών, των φυλάκων και των άλλων που αγουροξυπνημένοι μέσα από τις μάσκες τους έβλεπαν θολά το πλήθος που πλησίαζε σιωπηλό με ένα βήμα. Και πριν προλάβουν να αντιδράσουν, να ρίξουν δεύτερη ματιά είχαν ήδη παραμεριστεί και αφοπλιστεί από τη δύναμη της απόλυτα αποφασισμένης ησυχίας. Κάποιοι ενώθηκαν με τους πολλούς, δεν είχαν λόγο ούτε και εκείνοι άλλο να φυλάξουν. Και όλοι μαζί, σαν ένα, μπήκαν μέσα...
Όταν η κυβέρνηση ξύπνησε, έμαθε από τα κανάλια και το internet τα νέα: "Οι πολίτες της πρωτεύουσας σήμερα τα ξημερώματα, πριν ακόμα ανατείλει ο ήλιος, ίδρυσαν κυβέρνηση δημοκρατική! Αποφάσισαν τη διάλυση του κοινοβουλίου, την καθαίρεση των υπουργών και του πρωθυπουργού και ανακήρυξαν τη χώρα σε άμεση Δημοκρατία στο όνομα του λαού. Συνωστισμός επικρατεί στα αεροδρόμια όπου πολλοί θέλουν να εγκαταλείψουν τη χώρα αλλά κανείς δεν τους εμποδίζει. Πρώτα ψηφίσματα του δήμου, η διαγραφή των χρεών των πολιτών προς τις τράπεζες, η κατάργηση όλων των έμμεσων φόρων, η δήμευση της περιουσίας των ολιγαρχικών, η δήμευση της εκκλησιαστικής περιουσίας προς όφελος των απόρων, η απαγόρευση της μερικής απασχόλησης των νέων, η μισθολογική εξίσωση ντόπιων και μεταναστών, το άνοιγμα των πανεπιστημίων σε όλους, κ.λπ., κ.λπ., κ.λπ...".
Από Στέφανος Μυτιληναίος