Καθαροί αγωνιστές Κορυδαλλιώτες σε συμπαράταξη με το "Πάμε Αλλιώς" και την Καίτη Κυλάκου στον Κορυδαλλό.

Είναι αυτοί που ποτέ δεν είχαν σχέση με κρατικοδίαιτες λογικές, αυτοί που δεν είχαν σχέση εξάρτησης με κρατικούς - κυβερνητικούς - τοπικούς μηχανισμούς εξουσίας αδιαφανείς διαδικασίες και πελατειακά συστήματα, είναι αυτοί που αρνήθηκαν όλα αυτά τα χρόνια να στοιχηθούν σε προσωπικούς στρατούς, να γίνουν "υπάλληλοι του εργολαβικού και πολιτικού κατεστημένου" που κατέστρεψε τη συμμετοχή, οδήγησε τη χώρα μας στα μνημόνια και το Δήμο Κορυδαλλού στην χρεοκοπία. 

"16χρονη Πόλη", με ένα σύντομο ορισμό, σημαίνει

Ελεύθεροι - Αξιοπρεπείς Πολίτες.

'Έσφαλαν όσοι επέμειναν συστηματικά (και με σκοπιμότητα) να περιορίσουν τη δημιουργία και παρουσία της "16χρονης πόλης" στο πλαίσιο ενός "αναλώσιμου" δημοτικού συνδυασμού. 

Απέτυχαν όσοι επιδίωξαν να "σπάσουν", να "δελεάσουν" ή να "υποτάξουν" το σώμα και την ψυχή της "16χρονης Πόλης".

Η "Μάχη Αξιών" κερδήθηκε ήδη.

Όλοι αυτοί που έπρεπε, είναι εδώ, όπως ήτανε και χτες, συνεχίζουν και θα συνεχίσουν για την τελική και ουσιαστική νίκη των πολιτών, σε τοπικό αλλά και σε ευρύτερο επίπεδο.  

Ολόκληρος ο ιδρυτικός πυρήνας και ο μεγάλος κορμός της "16χρονης Πόλης",  συμπαρατάχθηκε στην υπόθεση της ανατροπής του αυτοδιοικητικού κατεστημένου. 

Η "16χρονη Πόλη" είναι εδώ.

Από το ιστολόγιο ΤΡΑΠΕΖΑ ΙΔΕΩΝ ακολουθεί η ξεκάθαρη τοποθέτηση το Νοέμβριο του 2013.

ΕΠΙΚΑΙΡΗ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΤΟΠΟΘΕΤΗΣΗ,  Αυτό-οργάνωση “16χρονη πόλη”
Νοέμβριος 2013. 

Σήμερα... Ζούμε πρωτόγνωρα προβλήματα της οικονομίας και της ανάπτυξης, που εκδηλώνονται πλέον με πασίδηλα βίαια φαινόμενα, επηρεάζοντας καταστροφικά την κοινωνική συνοχή, το περιβάλλον και την καθημερινότητα των πολιτών, αλλά και αμφισβητώντας την ίδια την αξία της ζωής. Σε προηγούμενα χρόνια, το πρόβλημα ήταν η εμφάνιση νέων αναγκών, που –φαινόταν- ότι δεν μπορούσαν να βρουν έγκαιρες απαντήσεις εκ μέρους των κεντρικών ή των τοπικών εξουσιών. Στα σημερινά χρόνια, υποχωρεί η ικανότητα εξυπηρέτησης δεδομένων, αυτονόητων αναγκών και δημιουργείται οργή, που δεν φαίνεται να μπορεί να βρει διέξοδο. Ένα εκρηκτικό κοινωνικό μίγμα είναι έτοιμο, οι πρώτες εκφράσεις για μια πιο επικίνδυνη – πιθανή συνέχεια, δυστυχώς, έχουν ήδη εκδηλωθεί. 

Ωστόσο, ποτέ ιστορικά -και πουθενά στον κόσμο- την λύση στα προβλήματα της πείνας της αδικίας και της φτώχειας δεν την έδωσαν απρόσωποι γραφειοκρατικοί οργανισμοί ερήμην των πολιτών. Χωρίς τους πολίτες είναι αδύνατο να δημιουργηθούν γεγονότα και προϋποθέσεις για οποιαδήποτε θετική διέξοδο. 

Στην πόλη μας, στις γειτονιές μας, βιώνουμε έντονα όλα τα αποτελέσματα, της πραγματικότητας αυτής, βλέπουμε και αισθανόμαστε... Νιώθουμε ότι είναι ανάγκη να ενεργήσουμε, ξέρουμε ότι είναι κρίσιμο να βρεθούμε, ψάχνουμε τους τρόπους να ενωθούμε... Δεν πρέπει να σφραγίσουν οι εξελίξεις την εποχή μας, πρέπει να βάλουμε εμείς τη σφραγίδα μας στις εξελίξεις... 

 Η Αυτοδιοίκηση, είναι βασικός θεσμός της δημοκρατικής συμμετοχής, αποτελεί βασική πηγή υπηρεσιών προς τον πολίτη. Από το περιεχόμενο και την ποιότητα της εξουσίας αυτής, εξαρτάται σε πολύ μεγάλο βαθμό ο τρόπος και η κατεύθυνση της ανάπτυξης. Έμμεσα ή άμεσα, είναι κρίσιμος μηχανισμός ανακατανομής πλούτου και εισοδημάτων. Η παρέμβαση της αυτοδιοίκησης στην ανάπτυξη, κατά την αντίληψη τη δική μας, πρέπει να ενεργοποιείται θεωρώντας όχι μόνο τα οικονομικά μεγέθη της, αλλά και την ανθρώπινη αξία της, δηλαδή την αληθινή αξία της. 

Ανάπτυξη είναι το περιβάλλον, είναι η ποιότητα ζωής, είναι παιδεία και πολιτισμός... 
Η αυτοδιοίκηση πρέπει να πηγάζει και να μπορεί εμπράκτως να ταυτίζεται, με τις αγωνίες και τις ανάγκες του λαού και των εργαζομένων. Να αναπτύσσει ελεύθερα και να διατυπώνει ουσιωδώς τον αυτόνομο –και- διεκδικητικό της ρόλο, σε σχέση με τους κεντρικούς θεσμούς, την κυβέρνηση και το κράτος, να έχει προϋποθέσεις καθαρής τοποθέτησης σε ευρύτερου χαρακτήρα κοινωνικά και θεσμικά ζητήματα και στα ζητήματα της ανάπτυξης και των κατευθύνσεών της. 

 (Αναδρομή) 

Τον Ιούλιο του 2008, ο ιδρυτικός πυρήνας της «16χρονης πόλης», διατύπωσε μια διακήρυξη που ξεκινούσε με τη φράση: «Θέλουμε να τα ανατρέψουμε όλα». Την περίοδο εκείνη, δεν ήταν λίγοι όσοι μας χαρακτήρισαν «ακραίους». Είναι πασιφανές, ότι αυτές οι πέντε λέξεις, απηχούν σήμερα, την επιθυμία της συντριπτικής πλειοψηφίας των πολιτών. Των πολιτών της πόλης και όχι μόνο... Στις δημοτικές εκλογές του 2010, με πρωτοβουλίες μας, μέσα από γνήσιες διαδικασίες συμμετοχής, ως προϊόν της δράσης και της αυτό-οργάνωσης πολιτών, δημιουργήθηκε η αυτόνομη δημοτική κίνηση «ΚΟΡΥΔΑΛΛΟΣ - 16χρονη πόλη». Με την απόφαση των πολιτών που προσήλθαν στις κάλπες την 7η Νοεμβρίου του 2010, σε πολύ δύσκολες συνθήκες, το ψηφοδέλτιο έλαβε 2.105 ψήφους, ποσοστό 8,31% και εξέλεξε τρεις εκπροσώπους στο Δημ. Συμβούλιο. Θεωρήσαμε, τότε, το αποτέλεσμα αυτό «χαμηλό» σε σχέση με τις προσδοκίες μας, ίσως και λόγω της δυνατής επιθυμία μας, για μια συνολική ανατροπή του τοπικού κατεστημένου. Με μια δεύτερη ανάγνωση όμως, κρίνεται πολύ υψηλό, σε σχέση με κάθε αντίστοιχη προσπάθεια του παρελθόντος στην πόλη, αλλά και με οποιαδήποτε σύγκριση ως προς αντίστοιχες σύγχρονες προσπάθειες παρουσίας ακηδεμόνευτων κινήσεων σε άλλους Δήμους. Ανεξάρτητα από το εκλογικό αποτέλεσμα, είμαστε εξαιρετικά υπερήφανοι, διότι δώσαμε μια δυνατή μάχη επιδιώκοντας μια διαφορετική προοπτική για την πόλη μας. Το επιχειρήσαμε, χωρίς τη βοήθεια κανενός κόμματος, κανενός μηχανισμού, κανενός βουλευτή ή αφανούς χορηγού. Άσχετα από αδυναμίες, ατέλειες και ελαττώματα στη δομή στη λειτουργία και στον τρόπο επικοινωνίας μας, παρουσιάσαμε στις εκλογές της 7ης Νοεμβρίου και προτείναμε για την πόλη, ένα άλλο ψηφοδέλτιο, ψηφοδέλτιο πολιτών, με χαρακτηριστικά την ανανέωση την καθαρότητα και την διαφορετικότητά του, ένα άλλο πλαίσιο προγραμματικών διεκδικήσεων και στόχων, με έμφαση στο περιβάλλον, τη διαφάνεια, την ορθολογική και αξιοκρατική διοίκηση. 

 …Μεσολάβησε πολύς πολιτικός χρόνος, εξελίχθηκαν δραματικά γεγονότα που αφορούν τη χώρα μας, κύλησε ο χρόνος και για τα δημοτικά πράγματα και τη ζωή της πόλης. Σήμερα, στο Δημοτικό Συμβούλιο υφίσταται εκπροσώπηση της δημοτικής κίνησης, με το όνομα «ΚΟΡΥΔΑΛΛΟΣ- 16χρονη πόλη». Ταυτόχρονα όμως, η «αυτό-οργάνωση- 16χρονη πόλη», που προϋπάρχει από τον Ιούλιο του 2008, έκλεισε τον κύκλο της, τον πρώτο κύκλο, της δυνατής, της διαρκούς συλλογικότητας, η οποία αποτέλεσε και το βασικό χαρακτηριστικό της όλης προσπάθειας. 

 Με ειλικρίνεια, αποδεχόμαστε αυτό το γεγονός, αλλά παράλληλα, με έμφαση τονίζουμε, ότι αυτό που «δύναται να εξαντλείται», είναι μόνον τα όρια ενός οργανωτικού σχήματος. Δεν εξαντλούνται οι αγωνίες μας, δεν υποτάσσεται η αμφισβήτησή μας, δεν συμβιβάζονται τα όνειρά μας, δεν υποχωρούν οι ιδέες μας, δεν αποσύρονται οι παρουσίες μας, από τις σημερινές και τις επόμενες προσπάθειες συμμετοχής και προσφοράς. Δεν «κατεβαίνουν», δεν χαρίζονται, δεν χαρίστηκαν ποτέ και σε κανέναν, τα ιστολόγιά μας, το όνομα, τα σύμβολα και τα λογότυπα που δημιουργήσαμε. Αυτό, αποτελεί μια σαφή ηθική και ιστορική τακτοποίηση, αλλά και ένα μήνυμα, απευθυνόμενο προκαταβολικά προς κάθε πιθανή απόπειρα παραχαρακτικής, ή ακροβατικής συμπεριφοράς που επιδιώξει να προσβάλει εμάς και να περιπαίξει τους πολίτες που μας πίστεψαν και μας ακολούθησαν. Οφείλουμε δε να ενημερώσουμε, ότι η απάντηση σε τέτοια περίπτωση θα είναι σκληρή, για όλα τα πρόσωπα, για όλα τα σχήματα και τους κρυφούς σκοπούς, αλλά και για το ρόλο των γνωστών δήθεν «μέσων τοπικής ενημέρωσης» που παίζουν το ρόλο του εργολάβου. 

Η πόλη μας έχει ανάγκη μια ριζική ανατροπή και αλλαγή πορείας. H Δημοτική Αρχή και η μεγάλη πλειοψηφία των τοπικών «μεγαλο-παραγόντων», συνέχισε να κινείται στον αντίποδα των πραγματικών και ογκούμενων αναγκών. Ο χρόνος που πέρασε και η κατάσταση που έχουν περιέλθει τα πράγματα της πόλης, επιβεβαιώνει εκ του αποτελέσματος τη θεώρηση που κάναμε και δικαιώνει με κατηγορηματικό, τρόπο, βασικές μας - διατυπωμένες θέσεις, ακόμη και λεπτομέρειες. Όλα τα μεγάλα προβλήματα επιδεινώνονται. Η παρέμβαση του Δήμου εμφανίζεται αναποτελεσματική, ουσιαστικά ανύπαρκτη. Μάταια, απεγνωσμένα, αγωνίζεται η απερχόμενη η Δημοτική Αρχή, να κρύψει πίσω από την επιβλητική όψη του (καλοπληρωμένου) νέου Δημαρχείου, την παντελή απουσία των υπηρεσιών από τα καθημερινά προβλήματα. Tο τεράστιο κενό, γενικότερα στην οργάνωση, αλλά ειδικότερα και περισσότερο στη στοιχειώδη προστασία και εκδήλωση αλληλεγγύης προς τα μέλη της τοπικής κοινωνίας που την έχουν απόλυτη ανάγκη. Ο Δήμος μας ήταν, είναι -και παραμένει- πρωταθλητής στην κακοδιαχείριση και στην αδιαφάνεια. Ο υπερδανεισμός σε καταστροφικά επίπεδα, η κακοδιοίκηση η αντιπαραγωγικότητα, η αναξιοκρατία, οι φτηνές πολιτικές βιτρίνας, είναι έννοιες ταυτισμένες διαχρονικά και ουσιαστικά με την παρουσία αλλά και την ιστορική προέλευση τής παρούσας διοίκησης. Η διαρκής παραγωγή μικρο-εκδουλεύσεων, ο καθυστερημένος και αμφισβητούμενος τρόπος προμηθειών, η λογική της «εξυπηρέτησης» των φίλων, η όψη της αυθαιρεσίας στα δένδρα, στις πλατείες, στα πεζοδρόμια, παντού... Παράλληλα, πρόκειται για μια Δημοτική Αρχή, ανίκανη να διεκδικήσει οτιδήποτε: Η κομματική προέλευση του κεντρικού πυρήνα της σημερινής δημοτικής πλειοψηφίας, ανιχνεύεται στα δυο κόμματα που πρωταγωνίστησαν επί δεκαετίες στην κεντρική σκηνή. Ωστόσο, το βασικότερο πρόβλημα, που τους καθιστά «ανίκανους να διεκδικήσουν», δεν είναι η κομματική τους ένταξη, που άλλωστε όψιμα με δειλία και υποκρισία αναιρείται ή υποκρύπτεται. Δεν πρόκειται για «κομματικά αιχμάλωτη» διοίκηση. Πρόκειται για ένα καιροσκοπικό, γαλαζοπράσινο συνονθύλευμα - ένωση πολιτικών υποκειμένων, που αξιοποίησαν όλες τις σχέσεις με κόμματα, επιχειρηματικά πρόσωπα και παρέες, με μοναδικό σκοπό τη διαχείριση και τα οφέλη της εξουσίας. Η ουσιώδης αιτία που καθιστά ανίκανη για κάθε γνήσιο διεκδικητικό αγώνα αυτή την ομάδα, είναι κάτι χειρότερο, είναι η λαγνεία της με τον πάσης μορφής καθεστωτισμό. Είναι «αμαρτωλές ενώσεις» προσώπων, υπό τη μορφή «εταιρίας για την εξουσία». Όσο αφορά την πρόσφατη «διαίρεση» στο εσωτερικό της, (διάσπαση Κασιμάτη, συνδυασμός Μελά), είναι αξιοπρόσεκτο ότι δεν υπάρχει ποιοτικό στοιχείο στον καβγά, παρά μόνο διαφοροποίηση προσώπων. Γνωρίζουμε ότι θα υπάρξουν και άλλες πολιτικές μανούβρες, δήθεν πολιτικές διαφωνίες, με ηρωικές εξόδους και πανηγυρικές ανακοινώσεις. Έτσι γίνεται στις εταιρίες: όταν πέφτουν οι τζίροι και προβλέπεται χρεοκοπία, όσοι μέτοχοι μπορούν, δημιουργούν νέα επιχειρηματικά σχήματα και προσπαθούν να συνεχίσουν... Θα μας πουν όλοι ότι είναι «ανεξάρτητοι». Η μόνη μορφή ανεξαρτησίας που διαθέτουν, είναι η πλήρης αποδέσμευση από αρχές. Στην πραγματική ζωή της πόλης, διαδραματίζεται η καθημερινή υποβάθμιση και κατάρρευση υπηρεσιών, με πολύ κακές συνέπειες. Παράλληλα, η απώλεια θέσεων εργασίας, η ύπαρξη απλήρωτων εργαζομένων, εκτός από τις άλλες συνέπειες, αποκαλύπτει τώρα και το πραγματικό αποκρουστικό πρόσωπο του φτηνού λαϊκισμού και της αλαζονείας της ρουσφετοκρατίας. Όι εργαζόμενοι, θυμούνται ότι όταν προσήλθαν για δουλειά, η πρώτη κουβέντα που άκουσαν ήταν: «εγώ σε προσέλαβα». Αλλά, την ώρα που χάνεται η θέση εργασίας η τελευταία κουβέντα που ακούν είναι «οι άλλοι σε έδιωξαν». Μαζί με τα «κεντρικά» προβλήματα, (ανεργία, εργασιακά, ανέχεια κλπ), διευρύνεται και επεκτείνεται η παθογόνα ανάπτυξη της πόλης, με την έλλειψη χώρων πρασίνου, την κυριαρχία του τσιμέντου, το συνεχές κυκλοφοριακό μποτιλιάρισμα, τη ρύπανση και την ηχορύπανση, την απουσία δημοσίων συγκοινωνιακών μέσων, την «κοροϊδία των ποδηλατοδρόμων», την περιβαλλοντική ντροπή του τρόπου χρήσης των παλιών λατομείων, με τη διαρκή εναπόθεση μπαζών και επικίνδυνων υλικών - υπό την ανοχή των διοικούντων. Ενώ στην ίδια περιοχή παραμένει ακλόνητο το άχαρο τσιμεντένιο ΚΥΤ της ΔΕΗ, μνημείο υποκρισίας και ανοχής όλων των τοπικών και περιφερειακών διοικήσεων πολλών τετραετιών. Στη θέση τους φυσικά παραμένουν και οι φυλακές, παρά τις -κάθε τόσο- πανηγυρικές περί του αντιθέτου διαβεβαιώσεις των διοικήσεων. Το μοναδικό στοιχείο προσωρινής αντοχής του καταρρέοντος εμπορικού κέντρου της πόλης, είναι ορισμένες καφετέριες, και βραδινές επιχειρήσεις των κεντρικών πλατειών. Η συνέχειά της πορείας μας. Με βάση τα παραπάνω και όλα όσα έχουν σε προγενέστερο χρόνο κατατεθεί στη διαδρομή της κίνησης, προκύπτει η -επιτακτική πλέον- ανάγκη, να λάβει ένα τέλος ο πολιτικός βίος και η καταστροφική διαδρομή αυτού του είδους των διοικήσεων. 

Σε αυτό, επιθυμούμε και αισθανόμαστε υποχρέωση να συμβάλουμε, υπό την προϋπόθεση μιας άλλης προοπτικής, που θα απελευθερώνει ικανές, δημιουργικές δυνάμεις της πόλης. Η πραγματικότητα «κατάργησης» της οργανωτικής συνέχειας της «16χρονης πόλης», δεν αναιρεί τις ιδέες, δεν αποσύρει τις παρουσίες μας. Στον διαδικτυακό τόπο της κίνησης, παραμένει η προγραμματική μας διατύπωση,

http://16xronipoli.blogspot.gr/2010/10/blog-post_20.html , 
(και η ιδρυτική διακήρυξη http://16xronipoli.blogspot.gr/2008/07/blog-post_25.html 

Οι βασικές επιδιώξεις μας, παραμένουν ζωντανές και συνεπώς εκ των πραγμάτων, προκύπτει αλλά και προϋποτίθεται η ανάγκη της ένωσης πολλών δυνάμεων, η δημιουργία μια πολύ πλατιάς, συμμετοχικής δημοτικής κίνησης. 

Από πλευράς ευρύτερης συνάφειας αξιών, αλλά κυρίως από πλευράς συγγένειας σε ότι αφορά το προτεινόμενο πρόγραμμα, και τις δράσεις, είναι γνωστό, ότι στη διάρκεια της πορείας μας, συχνά, συναντηθήκαμε και συνεργαστήκαμε με την Ανοιχτή Δημοτική Κίνηση «Πάμε Αλλιώς», με επικεφαλής την κυρία Καίτη Κυλάκου. 

Οι περιπτώσεις είναι πολλές και ουσιαστικές: 
Συναντηθήκαμε στις προσπάθειες για την ανάδειξη του προβλήματος των 115 στρεμμάτων στα πρώην λατομεία, συνεργαστήκαμε και δράσαμε από κοινού για την προστασία του όρους Αιγάλεω, ταυτιστήκαμε σε απόψεις και ενέργειες για τη ζωή και την ανάπτυξη του πρασίνου μέσα στην πόλη. Τοποθετηθήκαμε, απόλυτα και ταυτόσημα, για τα θέματα διαφάνειας, διατυπώσαμε πολλές φορές κοινή θέση για τα θέματα της εργασίας. 

Εξάλλου, οι θολές, αντίθετες ή ανύπαρκτες θέσεις, όλων σχεδόν των άλλων διαφαινόμενων διεκδικητών της Δημοτικής Αρχής για την «επίθεση» στέρησης πόρων της αυτοδιοίκησης μέσω του μονομερούς «εκσυγχρονισμού» του μνημονίου, καθιστούν σήμερα την περίπτωση του «Πάμε Αλλιώς», ως την μοναδική υπαρκτή, φερέγγυα δύναμη «βασικής αμυντικής συνθήκης», που απαιτεί τη δημιουργία γνήσια διεκδικητικών πόλων στην αυτοδιοίκηση. 

Με βάση αυτές τις διαπιστώσεις για την κατάσταση, χωρίς όρους και προαπαιτούμενα, χωρίς παζάρια ποσοστώσεων σε ψηφοδέλτια ή αυριανές καρέκλες εξουσίας, δίνουμε συναγωνιστικά το παρών της συμμετοχής μας, σκοπεύοντας σε μια γόνιμη συνέχεια νίκης και προοπτικής για την πόλη και τους πολίτες της. Το μόνο προαπαιτούμενο, στα πλαίσια μιας πλατιάς, ανοιχτής, άνευ δογματισμών και παραγοντισμών διαδικασίας, είναι η παρουσία μας. Παρουσία στην δημιουργία, συμμετοχή στην ανοιχτή συνδιαμόρφωση του «ΠΑΜΕ ΑΛΛΙΩΣ» στην τελική απόπειρα συγκρότησης και προώθησης ενός ελπιδοφόρου και νικηφόρου σχεδίου. 

Χαιρετίζουμε αγωνιστικά, όλες και όλους, όσους συμμετείχαν και συμπαρατάχθηκαν στη διαμόρφωση και τη διαδρομή της «16χρονης πόλης». Όλους εκείνους που συνεχίζουν. Συνεχίζουμε και εμείς! Γνωρίζουμε και επιβεβαιώνουμε μέσα από την καθημερινή επαφή και δράση μας, ότι στη συντριπτική πλειοψηφία τους είναι και πάλι δημιουργοί και συμπρωταγωνιστές των αναγκαίων επιλογών που αυτή τη φορά θα είναι νικηφόρες. Εξακολουθούμε από τη νέα θέση μας στα τοπικά πράγματα, να επιδιώκουμε σταθερά την κεντρική ιδέα της διακήρυξης του Ιουλίου 2010: 
Με τη συμμετοχή των πολιτών, να τα ανατρέψουμε όλα!

Σύνδεσμος:

ΔΙΑΚΗΡΥΞΗ ΔΗΜΟΤΙΚΗΣ ΠΑΡΑΤΑΞΗΣ «ΠΑΜΕ ΑΛΛΙΩΣ». Κορυδαλλός, 06-02-2014