ΑΛΕΞΑΝΔΡΑ. Χρόνια πολλά Αλεξάνδρα. Η ώρα είναι 12

Χρόνια πολλά Αλεξάνδρα!
Η δικιά μας γενιά δεν θα ξεχάσει ποτέ ότι στις δύσκολες ώρες της ήττας και της απογοήτευσης, ήσουν πάντοτε, από τους λίγους ανθρώπους, που βρισκόταν ειλικρινά και δυνατά εκεί. Παραμένοντας και παλεύοντας. Ρισκάροντας! Χάνοντας! Ακούραστη, Ανθρώπινη, Ατελείωτη. Και γνήσια.
Έχουν ΑΞΙΑ οι γνήσιοι άνθρωποι, ΟΙ ΑΝΘΡΩΠΟΙ. Που δίνουν αληθινά το χέρι, κοιτάζουν στα μάτια και όχι στο πάτωμα ή στο ταβάνι όταν σε χαιρετούν. Και δεν προδίδουν ποτέ. Μπορείς να βασιστείς πάνω τους. Και αποτελούν πραγματική πηγή δύναμης για τους γύρω τους.
Οι γνήσιοι άνθρωποι έχουν τη μεγαλύτερη αξία στη ζωή μας, στην οικογένειά μας, στην δουλειά μας, στην πολιτική και κοινωνική ζωή μας. Άνθρωποι τέτοιοι, ποτέ δεν χάνουν την αξία τους αυτή. Και δεν έχει σημασία αν διαφωνούμε. Σημασία έχει να υπάρχουν τέτοιοι άνθρωποι. Που λείπουν και καταλαβαίνεις την απουσία τους. Που εμφανίζονται μόλις νιώσουν τη χρησιμότητά τους και προσφέρουν ότι έχουν. Και στον κάθε αγώνα δεν διαιρούν. Αλλά προσθέτουν,προσθέτουν, ώσπου στο τέλος πολλαπλασιάζουν.
ΑΛΕΞΑΝΔΡΑ, η ώρα είναι 12 ότι κάναμε κάναμε. Αρχίζει η γιορτή. Kαι δεν έχει τόση μεγάλη σημασία, τι προλάβαμε και τι δεν προλάβαμε να μαζέψουμε στο σπίτι. Έτσι ή αλλιώς, οι επισκέπτες έρχονται και ότι ατέλεια υπάρχει, άν έχουν καλοσύνη σαν δικοί μας άνθρωποι θα μας κατανοήσουν. Αν δεν έχουν καλοσύνη, τότε τι ανθρώποι είναι αυτοί και τι καλό μπορεί να σημαίνουν για το σπίτι μας;
Χρόνια πολλά Αλεξάνδρα. Και ας κρατήσουν οι χoροί πάντα να ανταμώνουμε...