ΤΡΑΠΕΖΕΣ. Τραβήξατε πολύ το σκοινί. Τώρα τυλίγεται.

• Εάν λοιπόν υπεραξία είναι το μέρος εκείνο της εργασίας που "ενώ παράγεται δεν πληρώνεται από το εργοδότη",




• Εάν επίσης προλετάριος είναι εκείνος, που διαθέτοντας (πουλώντας) την εργατική του δύναμη επιβιώνει (και παράγει την υπεραξία, βλέπε το κέρδος της "κακής" εκμετάλλευσης)




• Εάν επίσης ο εργοδότης κατέχει μεν μια επιχείρηση (μέσα παραγωγής, εγκαταστάσεις, κλπ), αλλά παραδείγματος χάριν το 80% της καθαρής θέσης ανήκει στην τράπεζα




• Οπότε, το "κακό" κέρδος"- προϊόν της εκμετάλλευσης, που προϋποθέτει την υπεραξία-, δεν μπαίνει στην τσέπη του εργοδότη, γιατί κέρδος=τόκοι τραπέζης (ή και χειρότερα, τα κέρδη να μην φτάνουν για τους τόκους).

Επομένως, επιτέλους, χάρη στον φιλανθρωπικό ρόλο των τραπεζών, οδηγούμαστε στην εξάλειψη της εκμετάλλευσης ανθρώπου από άνθρωπο.

Ακόμα, όταν ο Καραμανλής - πριν από λίγο- δηλώνει πως η "οικονομία αντέχει", φυσικά δεν εκδηλώνει την -αμφίβολης αξίας- πρόβλεψή του για εμάς και για εσάς, αλλά την ευχή του για τις τράπεζες.

Και η φράση που σε άλλο χρόνο διατυπώθηκε, αποκτάει σήμερα το άγριο νόημά της, καθόλου υπερβολικό "Ο καπιταλισμός θα πουλήσει και το σκοινί που θα τον κρεμάσουν".